ΞΕΝΟΙ ΠΕΖΟΓΡΑΦΟΙ

Ο Γιάχια Χάκι γεννήθηκε το 1905 σε μια μεσοαστική οικογένεια του Καΐρου με πολλά αδέρφια. Οι γονείς του ήταν τουρκικής καταγωγής και οι προγονοί τους είχαν μεταναστεύσει από την Τουρκία στην Ελλάδα. Ένας από τους γιους της οικογένειας, ο παππούς του συγγραφέα, Ιμπραχίμ Χάκι, μετανάστευσε στην Αίγυπτο στις αρχές του 19ου αιώνα.
Ο Χάκι φοίτησε στη Νομική Σχολη του Καΐρου και εξάσκησε το επάγγελμα του δικηγόρου στην Αλεξάνδρεια. Το 1929 μπήκε στο διπλωματικό σώμα. Παροότι πολυταξιδεμένος, ήταν εσωστρεφής και ντροπαλός χαρακτήρας που αισθανόταν πιο κοντά στον απλό κόσμο παρά στις ανώτερες τάξεις.
Το 1942 παντρεύτηκε την πρώτη του γυναίκα, και γεννήθηκε η κόρη του Νόχα. Μετά τον Β΄ Παγκοσμιο Πόλεμο, μετατέθηκε στο Παρίσι. Ερωτεύτηκε μια γαλλίδα ζωγράφο και επέλεξε να παραιτηθεί από το διπλωματικό σώμα και να επιστρέψει στην Αίγυπτο, παντρεμένος με μιάν «αλλοδαπή».
Σημαντικός παράγοντας στα γράμματα, διετέλεσε διευθυντής του Φιλολογικού Τμήματος του Εθνικού Οργανισμού Βιβλίου της Αιγύπτου και εκδότης του φιλολογικού περιοδικού Αλ Ματζάλα, του οποίου την κυκλοφορία είχε απαγορεύσει ο Νάσερ.
Ανήκει σε μια μικρή ομάδα ταλαντούχων συγγραφέων που, μισό αιώνα πριν, έθεσε τα θεμέλια για τη λογοτεχνική αναγέννηση της Αιγύπτου. Θεωρείται ο πατέρας του διηγήματος –το πρώτο του διήγημα δημοσιεύτηκε το 1925– και πρωτοπόρος διηγηματογράφος στον αραβικό κόσμο. Στο Καντήλι της Ούμ Χάσιμ, που αποτελεί ένα ιστορικό έργο της αραβικής λογοτεχνίας, συναντάμε εικόνες από την κοινωνία της εποχής, τις συνήθειες και παραδόσεις της. Ο συγγραφέας ζωντανεύει με τη γραφίδα του τη γειτονιά των παιδικών του χρόνων και συνδυάζει τον προβληματισμό του ως πολίτης του κόσμου με την απέραντη αγάπη του για την πατρίδα του.